Her yıl geleneksel olarak düzenlenen hazırlık turnuvasına bu yıl Oyak Renault ve Tofaş'ın yanı sıra Karşıyaka, Antalya Belediyesi, Aliağa Petkim ve Erdemir Belediyesi katıldı. Üç gün oynanan grup maçlarının ardından bugün final karşılaşmaları vardı.
5.lik maçında Erdemir, Antalya Belediyesi'ni 85-60 ile yenmesini bildi. 3.lük maçında son çeyrek açılan Tofaş seyircisinin de desteği ile Aliağa Belediyesi'ni 79-61 yenmeyi başardı. Final maçına Aliağa'yı 25 sayı geriden gelip yenerek mucizeler ile çıkan Oyak, Karşıyaka'nın organize hücumlarına direnemedi ve rakibine 82-73 mağlup oldu.
Turnuva genelinde edindiğim izlenimlere bakacak olursak;
Oyak Renault yine yabancı seçimlerini doğru yapmış bu belli. Jonathan Gibson ve Tay Waller iyi katkı verecek skorerler. Ayrıca Garcia'da dört numara oynamasına ve fiziksel olarak eksik olmasına rağmen 5 numaralara karşı potaya yüklenmekten hiç çekinmiyor. Yabancı seçimlerinde ne kadar başarılı olsalar da oyunun devamlılığı konusunda sıkıntı içindeler. İzlediğim üç maçtada Oyak Renault oyuna çok kötü başlayıp istekli ve iyi devam etti. Grup maçlarında bu özellik işe yaradı ve finale kadar çıktılar ancak finalde Karşıyaka'ya karşı dirençleri yetmedi. Ancak Aliağa karşısında 25 sayı farktan gelip maçı 6 sayı farkla kazanmak önemliydi onlar adına.
Pınar Karşıyaka'yı fazla izleme fırsatım olmadı ancak az önce ilk devresini takip ettiğim final karşılaşmasında çok organize hücumlarla yüzdeli oynadılar. Özellikle yüksek pas trafiğinde topu pota altına indirdiklerinde fazlasıyla başarılı oluyorlar. Holston'da takıma alışık olmasının da avantajı ile bu sezon daha verimli olacağının sinyallerini verdi. Turnuvayı şampiyon olarak tamamladılar ama tek izlediğim maçları tek devre olarak Renault maçıydı ki o oyunla bile şampiyonluğu hak ettikleri belliydi.
Tofaş'a bakacak olursak Can Altıntığ takımın en dikkat çekici ismiydi. Yabancı olarakta Ruzic önemli katkılar verdi ve sezon içinde yararlı olacağını gösterdi. Tofaş genelde yerlileri ile var olan bir takım ancak bu sezon yabancılarıyla da iş yapabilecekler. İnanç Koç'ta ilerleyen yaşına rağmen saha içindeki takıma hakimiyeti ile önemli silahlarından olacaktır Tofaş'ın.
Erdemir'e bakacak olursak yabancı oyunularını pek beğendiğimi söyleyemem. Pas pas takımı görüntüsü var diyeceğim ama bir ışıkta var hani takımda. Erkan Veyseloğlu ve Hakan Demirel gününde ise maç kazanıyorlar ancak değilse kaybediyorlar. Özellikle Hakan Demirel'i beğendiğimi söyleyebilirim. Fenerbahçe'de bulamadığı süreleri burada buluyor ve kendisini artık!! geliştirebilmesi açısından önemli.
Antalya Belediyesi'nde ise umduğum performansları bulamadım. Bireysel olarak öne çıkan isimler olsa da takım olarak kötüydüler ve turnuvayı da sonuncu tamamladılar hal böyle olunca. Muratcan Güler'in bu takıma katkısı yadsınamaz. Yabancıların yokluğu da bu kötü turnuva sürecine etki etmiş olabilir ancak bunun pozitif etkisi de Gökper Gen'in sürelerinin artması ve istekli oyununu getirdi. Guard rotasyonunda Muratcan ve Gökper ile sorun yaşamaz bu takım.
Aliağa'yı ise en sona bıraktım. Karşıyaka'nın son günkü performansı iyiydi ama takım olarak beni en eğlendiren en heyecanlandıran takımlardan biri oldular. Yukarıda resmini paylaştığım arkadaş Jerome Randle'ı canlı izleyip hayran kaldım. Müthiş yetenekli bir pg ve şutu da fazlasıyla tehlikeli. Hızlı yön değiştirmeleri ve paslarıyla çok can yakar. Bu oyuncuya dikkat diyorum. Diğer yabancısı Aubrey ise atletikliği ve hızı ile ön plana çıkıyor. Hızlı hücumların aranan ismi ama hızını kullanırken bazen top sektirmeyi unutabiliyor :) Bunun dışında Barış Güney gibi tecrübeli bir isme sahip olmaları da takımın artılarından.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder